ایران اسکای نت / مطالب علمی و جذاب

 این سامانه پتانسیل ساخت ارزان و سریع ماشین‌های پیشرفته را به نمایش می‌گذارد که با محیط تعامل برقرار می‌کنند و بخش عمده فرآیند طراحی و مونتاژ را به صورت خودکار انجام می‌دهند. این شیوه از فرآیند خودمونتاژ در طبیعت الهام می‌گیرد، درست همان طور که توالی‌های خطی اسیدآمینه‌ها به شکل پروتئین‌های پیچیده با کارکردهای پیشرفته تا می‌شوند.

داشتن رباتی که به صورت خودکار خود را مونتاژ و عمل می‌کند، برای دانشمندان «موسسه مهندسی با الهام از زیست‌شناسی ویسه» در دانشگاه هاروارد، مدرسه مهندسی و علوم کاربردی هاروارد و همچنین دانشگاه ام آی تی دستاوری مهم به شمار می‌آید.

این موفقیت راه را برای ارسال چندین ماهواره (فشرده‌شده به یکدیگر) به فضا و خودمونتاژ‌کردن آن‌ها هنگام رسیدن به مقصد هموار می‌کند. این ماهواره‌ها در نهایت فرآیند گرفتن تصاویر، جمع‌آوری داده‌ها و بسیاری از فعالیت‌های دیگر را انجام می‌دهند. این نخستین رباتی است که می‌تواند خود را بسازد و بدون مداخله انسانی عمل کند.

دانشمندان برای ساخت چنین سامانه‌ای، سیستمی تمام الکترومکانیکی ساختند و آن را در درون یک ورقه مسطح جاسازی کردند. آن‌ها این ورقه را با استفاده از چاپگر جوهر جامد و ماشین لیزر و به صورت دستی تولید کرده بودند. ساخت این ربات با استفاده از شیوه‌های مبتنی بر اوریگامی انجام شد که در آن، یک ورقه منفرد کاغذی می‌تواند به شکل سازه‌های پیچیده تا شود.

به این ورقه دو موتور، دو باتری و یک ریزکنترلگر اضافه شد که مانند مغز ربات عمل می‌کند. این سیستم همچنین دارای لولاهایی بود که بر اساس برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده، در زوایای خاص تا می‌شدند. هر لولا مجهز به مدارهایی بود که بنا بر فرمان ریزکنترلگر گرما ایجاد می‌کنند.

حرارت موجب تاشدن کامپوزیت در مجموعه‌ای از مراحل می‌شود و زمانی که سامانه خنک می‌شود، پلی‌استرن سخت شده و این امر به نوبه خود موجب سفت‌شدن ربات می‌شود؛ سپس ریزکنترلگر به ربات دستور می‌دهد با سرعت یک دهم مایل در ساعت حرکت کند.